Według archeologów gród Ujście istniał już w VII wieku. Pierwsza wzmianka o Ujściu w dokumentach pisanych pochodzi z 1108 roku z kroniki Galla Anonima i odnosi się do wojen prowadzonych przez Bolesława Krzywoustego w celu przywrócenia Pomorza do Polski. Ujście otrzymało prawa miejskie 24 czerwca 1413 roku, na mocy dokumentu wydanego przez Władysława Jagiełłę. Z tej okazji w dniu 22 czerwca br. w centrum miasta odsłonięto pomnik a w Ujskim Domu Kultury odbyła się Uroczysta Sesja Rady Miejskiej Ujścia. W uroczystości udział wzięli parlamentarzyści, samorządowcy i mieszkańcy Ujścia. W gronie gości obecny był poseł Adam Szejnfeld.
Tylko kilkadziesiąt miast w Polsce może poszczycić się tak długą historią miejskich praw. Wskazuje to na fakt, iż Ujście w swojej historii było miastem szczególnym. Także i teraz jest to miejsce ważne dla Polski a szczególnie Wielkopolski Północne. Władzom, a szczególnie mieszkańcom miasta i całej gminy należą się gratulacje i życzenia wszelkiej pomyślności na następne dziesięciolecia i wieki – powiedział poseł Adam Szejnfeld.
Podczas Uroczystej Sesji Rady Miejskiej Ujścia odbyło się m.in. wręczenie honorowego obywatelstwa Miasta dla prezesa WSP Franciszka Bednarskiego, a także wręczenie odznaczeń Ministra Rolnictwa „Zasłużony dla Rolnictwa”.
Przed sesją odbyło się uroczyste odsłonięcie Pomnika upamiętniającego najważniejsze wydarzenia w historii miasta.
***
Historia Ujścia nierozerwalnie łączy się z historia Polski. Pierwsze wzmianki o Ujściu znajdują się w najstarszej kronice Galla Anonima. Możliwa do odtworzenia historia miasta zaczyna się od czasów króla Bolesława Chrobrego, który utworzył z istniejącego grodu twierdzę na granicy z wrogimi plemionami Pomorza.. Od 1225 roku przez ponad sto lat Ujście było kasztelanią. Kasztelan urzędował na odbudowanym ujskim Zamku, który stał na dzisiejszym Starym Rynku. Pierwszym znanym kasztelanem ujskim był Olbracht.
W drugiej połowie XIV wieku Ujście stało się przejściowo własnością niemieckiej rodziny Wedlów. Poza tym krótkim okresem Ujście z okolicznymi wsiami i folwarkami było własnością królewską. Ukoronowaniem dużego znaczenia Ujścia było nadanie mu 24 czerwca 1413 roku przez króla Władysława Jagiełłę praw magdeburskich. Prawa miejskie potwierdzane były w następnych wiekach: w 1576 r. przez króla Stefana Batorego, a w 1650 r. przez króla Jana Kazimierza. W 1655 roku zwołano do Ujścia pospolite ruszenie szlachty wielkopolskiej, gdyż zbliżały się wojska szwedzkie. W wyniku zdrady wojewody poznańskiego K. Opalińskiego i wojewody kaliskiego K. Grudzińskiego, 15 tysięczna armia nie podjęła walki, oddając najeźdźcom Wielkopolskę. W 1662 roku król Jan Kazimierz nadał miastu przywilej powołujący do życia Bractwo Kurkowe. W 1596 powstał Cech Piwowarów a Ujście w tym czasie słynęło z produkcji znakomitego piwa. Pożary niszczyły miasto w latach: 1637 (spłonął wówczas kościół zbudowany w 1510 r) , 1755 (spłonął kościół z 1641), w 1782 (spłonął dokument potwierdzający prawa miejskie), 1813 i 1834 .
Ujście w 1772 roku po pierwszym rozbiorze Polski zostało włączone do zaboru pruskiego. W granice odrodzonej Polski Ujście zostało włączone 19 stycznia 1920 roku dotyczyło to tylko części miasta leżącej na południe od Noteci i Gwdy. Okres zaborów był dla Ujścia również okresem ważnych inwestycji gospodarczych. W 1809 r. niemiecki przemysłowiec Bei Mansch założył hutę szkła, która do dzisiaj odgrywa ważną rolę w mieście. W latach 1891-1897 uregulowano bieg Noteci i zmeliorowano łąki. Około 1911 roku zbudowano linię kolejową Piła – Czarnków. W latach 1934-1936 Niemcy wybudowali kanał i port rzeczny po swojej stronie Ujścia.
II wojna światowa i okupacja hitlerowska, obok ogromnych nieszczęść ludzkich, doprowadziła w Ujściu do zburzenia stacji drogi krzyżowej na Kalwarii. 27 stycznia 1945 roku zakończyła się okupacja niemiecka, do miasta wkroczyły oddziały Armii Czerwonej.
Od listopada 1996 r. Ujście należy do Kapituły Najstarszych Miast i Miejscowości w Polsce.
źródło: inf. własna oraz www.ujscie.pl
Marta Łasak
asystentka posła Adam Szejnfelda