Sejm przyjął kolejną ustawę deregulacyjną, ostatecznie dopracowaną i wniesioną pod obrady Wysokiej Izby przez Komisję Przyjazne Państwo. Sprawozdawcą prac był poseł Adam Szejnfeld. Ustawa jest częścią rządowego „Pakietu na rzecz przedsiębiorczości”. Jeszcze nigdy dotąd, po 1989 roku, nie było w naszym kraju tak szeroko zakrojonej akcji naprawiania polskiego prawa gospodarczego oraz prawa dotyczącego wszystkich obywateli. Dzięki uchwalanym ostatnio ustawom ograniczone w Polsce zostaną bariery prawne oraz uciążliwe obowiązki administracyjne, które do tej pory obowiązywały nas wszystkich. Ostatnia ustawa dowodzi, że Platforma Obywatelska i rząd koalicyjny PO-PSL nie realizuje zadań i obietnic tylko i wyłącznie na czas wyborów, ale przez całe cztery lata. Robimy to konsekwentnie i systemowo. Ustawa deregulacyjna II jest kolejnym etapem i kolejnym dowodem na determinację rządu Donalda Tuska w tym zakresie, mówił z poselskiej mównicy poseł Adam Szejnfeld. Ustawa została uchwalona w piątek, 19 sierpnia br.
Pierwsza ustawa deregulacyjna w całości weszła w życie 1 lipca. Wprowadzała ona między innymi składanie w urzędach oświadczeń zamiast zaświadczeń, odpisów i wypisów. Kolejna ustawa niesie za sobą szereg kolejnych udogodnień dla obywateli.
Ustawa „deregulacyjna II” wprowadza m.in.:
• wydłużenie terminu wykorzystania zaległego urlopu wypoczynkowego pracowników z 31 marca do 30 września roku następnego. Korzyści z tego rozwiązania będzie miał pracownik
i pracodawca. Pracodawcy umożliwi to lepszą organizację pracy w firmie, a pracownikowi ułatwi zorganizowanie wypoczynku wiosennego lub letniego,
• skrócenie terminu przedawnienia należności z tytułu składek do ZUS i KRUS z 10 lat do lat 5. Rozwiązanie to zmniejszy koszty administracyjne ponoszone przez przedsiębiorców i innych płatników, ale co ważniejsze, wprowadzi symetrię praw i obowiązków pomiędzy państwo
a obywateli (dotychczas bowiem przedawnienie państwa wobec obywateli wynosiło 5 lat ale obywatela wobec państwa aż 10 lat).
• zniesienie obowiązku ogłaszania sprawozdań finansowych w Monitorze Polskim B. Oznacza to, że przedsiębiorcy zwolnieni zostaną z kosztownego obowiązku publikacji sprawozdania finansowego w tym dzienniku (obecnie ok. 771 zł brutto za każdą stronę),
• umożliwienie wszystkim zainteresowanym, w tym organizacjom pracodawców i pracobiorców, występowanie do Ministra Finansów o dokonanie ogólnej interpretacji podatkowej.
W przypadku stwierdzenia rozbieżności w zakresie niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej. W przypadku wystąpienia ww. rozbieżności, minister finansów będzie zobowiązany do wydania ogólnej interpretacji podatkowej. Jeśli jednak minister finansów stwierdzi, że nie występują rozbieżności dotyczące niejednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe i kontroli skarbowej, a tym samym nie ma podstaw do wydania interpretacji ogólnej, powinien rzeczowo uzasadnić to wnioskującemu.
• zmianę w zakresie obligatoryjnego ogłaszania sprawozdań w Monitorze Sądowym
i Gospodarczym.
• zmniejszenie częstotliwości przekazywania przez płatników informacji o odprowadzanych składkach do ZUS i NFZ. Nie będą one przekazywane, co miesiąc, ale raz na rok, lub – na żądanie pracownika – częściej. Obecny comiesięczny pisemny obowiązek informowania pracowników o odprowadzonych składakach jest szczególnie uciążliwy dla średnich i dużych firm. Chodzi zwłaszcza o znaczne koszty związane z przygotowaniem i drukiem formularzy ZUS RMUA,
• skrócenie okresu przechowywania kopii deklaracji rozliczeniowych i raportów imiennych z 10 lat do lat 5. Obowiązek przechowywania dokumentów ubezpieczeniowych przez 10 lat oznaczał uciążliwe i kosztowne obowiązki dla przedsiębiorców i innych płatników. Skrócenie tego okresu oznacza mniejsze koszty administracyjne,
• rozszerzenie możliwości składania określonych dokumentacji drogą elektroniczną,
• obniżenie opłaty skarbowej za wpis do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorstw zagranicznych. Opłata zostanie obniżona z 6.713 do 1.000 zł. Jej obecna wysokość jest nieuzasadniona, zwłaszcza w porównaniu z opłatą za wpis do oddziału Krajowego Rejestru Sądowego, a ponadto stanowi ona pewne ograniczenie w tworzeniu przedstawicielstw. Projekt zawiera też inne przepisy dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez firmy zagraniczne.
Komisja Przyjazne Państwo zaproponowała także rozszerzenie projektu ustawy o przedłużenie zwolnienia niektórych podmiotów od akcyzy na węgiel kamienny, węgiel brunatny i koks przeznaczane na cele grzewcze. Wejście w życie tych przepisów utrzyma obowiązujące zasady zmniejszając cenę węgla i koksu, a co za tym idzie także energii elektrycznej.
Do podstawowych zmian zaproponowanych w ustawie należą:
1. zdefiniowanie przedmiotu, momentu powstania obowiązku podatkowego oraz katalogu podmiotów zobowiązanych do zapłaty podatku akcyzowego od wyrobów akcyzowych objętych niniejszą regulacją,
2. wprowadzenie definicji zarejestrowanego podmiotu węglowego
3. wprowadzenie katalogu zwolnień ustawowych,
4. wprowadzenie odpowiednich delegacji ustawowych do wydania koniecznych aktów wykonawczych.
Zarejestrowany podmiot węglowy będzie mógł nabywać węgiel i koks niepodlegający opodatkowaniu. Dopiero jego dostawa na terytorium kraju na rzecz innego podmiotu niebędącego zarejestrowanym podmiotem węglowym, jego wewnątrzwspólnotowe nabycie lub import przez podmiot niebędący zarejestrowanym podmiotem węglowym lub zużycie do celów innych niż zwolnione będzie skutkowało powstaniem obowiązku zapłaty akcyzy.
Status zarejestrowanego podmiotu przysługiwać ma z mocy ustawy (po dokonaniu jedynie rejestracji) podmiotom posiadającym koncesję na wydobywanie kopalin ze złóż oraz które faktycznie prowadzą wydobycie kopalin. Taki sam status mają mieć podmioty posiadające koncesję na wytwarzanie energii, w tym przede wszystkim elektrownie i elektrociepłownie.
Szymon Galikowski
asystent posła Adama Szejnfelda
