„Strajk pod przywództwem Lecha Wałęsy, który miał miejsce w Stoczni Gdańskiej w dniach od 14 do 31 sierpnia 1980 roku, na który skierowana była uwaga Europy i całego świata, prowadzony był z niesłychaną odwagą i determinacją w imię podstawowych wartości europejskich”. Te słowa znalazły się w przyjętej we wrześniu 2005 roku rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie 25 rocznicy Solidarności i jej przesłania dla Europy. Na mocy tej właśnie rezolucji dzień 31 sierpnia został ustanowiony Dniem Wolności i Solidarności, aby upamiętnić zryw Solidarności w sierpniu 1980 roku i zapewnić mu miejsce w zbiorowej pamięci Europy.
Środa, 28 września 2005 r. – Strasburg
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie 25 rocznicy Solidarności i jej przesłania dla Europy Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 103 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że ojcowie Unii Europejskiej głosili, iż zjednoczenie Europy nie będzie zakończone do momentu wyzwolenia z niewoli Europy Środkowej i Wschodniej i upadku żelaznej kurtyny,
B. mając na uwadze, że rozszerzenie Unii Europejskiej dnia 1 maja 2004 roku było aktem zjednoczenia Europy wokół wspólnych wartości i celów, które łączą kraje, narody i obywateli Unii Europejskiej,
C. w przekonaniu, że osiągnięcie celów Unii Europejskiej powinno być wzmocnione przez świadome działania narodów i obywateli Europy dążących do wolności i solidarności,
D. przypominając, że masowe strajki prowadzone przez robotników w lipcu i sierpniu 1980 roku w wielu polskich miastach były wyrazem odrzucenia systemu totalitarnej niewoli,
E. przypominając, że strajk pod przywództwem Lecha Wałęsy, który miał miejsce w Stoczni Gdańskiej w dniach od 14 do 31 sierpnia 1980 roku, na który skierowana była uwaga Europy i całego świata, prowadzony był z niesłychaną odwagą i determinacją w imię podstawowych wartości europejskich; oraz że “21 postulatów” wysuniętych przez gdańskich stoczniowców otworzyło nowy rozdział europejskiej walki “o chleb i wolność”,
F. wyrażając szacunek dla porozumień gdańskich podpisanych 31 sierpnia 1980 r., które stworzyły, w ramach totalitarnego systemu, trwającą 500 dni przestrzeń wolności dla Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Solidarność, który – licząc 10 milionów członków – przerodził się w potężny ruch obywatelski jednoczący wszystkie liczące się
w Polsce grupy społeczne,
G. przypominając treść posłania do ludów Europy Wschodniej, skierowanego przez pierwszy zjazd Solidarności w imię wspólnej walki o prawa człowieka w tej części Europy,
H. przypominając, że polskie społeczeństwo z odwagą i determinacją broniło swych praw i przekonań, w szczególności w obliczu stanu wojennego wprowadzonego przez komunistyczny rząd dnia 13 grudnia 1981 roku, wymierzonego przeciwko Solidarności i dążeniom wolnościowym polskiego społeczeństwa,
I. przypominając szerokie uznanie i poparcie wolnych społeczeństw Europy dla wydarzeń z sierpnia 1980 roku, jak i ich poparcie dla ruchu Solidarności w okresie legalnego działania związku oraz po wprowadzeniu stanu wojennego i wyrażając przekonanie, że historyczny impuls Solidarności był jednym z najważniejszych momentów formowania się europejskiej przestrzeni publicznej,
J. uznając, że ruch Solidarności stosował pokojowe środki w walce z totalitarnym systemem
i był jednym z najbardziej znaczących ruchów w Europie, które odrzucały przemoc,
K. uznając znaczenie polskiego hasła “nie ma wolności bez Solidarności” dla całej Europy i świata,
L. uznając, że pokojowe zwycięstwo Solidarności miało wpływ na inne ruchy walczące w obronie praw człowieka i wierząc, że pełni ono nadal rolę wzorca dla krajów pozbawionych wolności,
M. wyrażając przekonanie, że historyczne wydarzenia z sierpnia 1980 roku były ważne dla całej Europy, a strajk stoczniowców gdańskich i porozumienia gdańskie można uważać za początek upadku systemu komunistycznego, zakończenia zimnej wojny i podziału Europy oraz upadku muru berlińskiego,
1.Wyraża swoją głęboką wdzięczność polskim robotnikom i wszystkim narodom Europy Środkowej i Wschodniej, które walczyły o prawa człowieka, wolność, solidarność i zjednoczenie Europy
2. Uznaje, że dla upamiętnienia tego zrywu i zapewnienia mu miejsca w zbiorowej pamięci Europy, dzień 31 sierpnia ma być obchodzony jako Dzień Wolności i Solidarności
3. Wzywa Radę i Komisję do szerzenia świadomości faktu, że Solidarność jest częścią europejskiej edukacji i kultury
4. zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom Państw Członkowskich.
Źródło: http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P6-TA-2005-0357+0+DOC+XML+V0//PL
zdj. z commons.wikimedia.org
Mateusz Grzelczyk
Asystent Posła do Parlamentu Europejskiego Adama Szejnfelda
Bruksela – Strasburg