Rządy PiS kosztowałyby nas ponad 150 mld zł, a Polska stałaby się bankrutem Europy. Do takich wniosków należałoby dojść podsumowując tylko niektóre pomyły tej partii, skutkiem których nastąpiłoby ograniczenie wpływów do budżetu państwa, przy jednoczesnym zwiększeniu jego wydatków. Nie mniej szkodliwe wydają się obecnie zgłaszane nowe propozycje dotyczące kolejnych wydatków budżetu państwa. Natomiast zupełnie poza komentarzem należy pozostawić tak abstrakcyjne pomysły PiS, jak np. stworzenie z polskiego złotego trzeciej waluty Europy, czy plan wprowadzenia Polski do strefy wspólnej waluty dopiero za 20 lat – powiedział poseł Adam Szejnfeld podczas konferencji prasowej KPPO. Konferencja odbyła się w dniu 17 lutego br. w Sejmie.

W dniu 17 stycznia odbyła się w Sejmie konferencja prasowa, w której udział wzięli posłowie Tomasz Tomczykiewicz, przewodniczący Klubu Parlamentarnego PO oraz Adam Szejnfeld, przewodniczący sejmowej Komisji Przyjazne Państwo. Odnieśli się oni do ostatnich propozycji Prawa i Sprawiedliwości dotyczących ekonomii i gospodarki, przypomnieli także oraz ocenili poprzednie propozycje tej partii.

Przypomnijmy, ostatnie ekonomiczno-gospodarcze pomysły PIS, to m.in:

• Polski złoty powinien być zachowany przez, co najmniej 20 lat.
• Polska waluta powinna pełnić funkcję “przynajmniej trzeciej waluty zapasowej w naszej części Europy, po euro i dolarze”.
• Ponownie proponuje się ponadto rozdawnictwo pieniędzy z budżetu państwa…

W związku z powyższym warto przyjrzeć się wybranym propozycjom PiS z przeszłości i policzyć, jakie byłby ich skutki budżetowe dla państwa. Jest to szczególnie ważne z tego powodu, że dopiero co mieliśmy kryzys finansowy na świecie, a dzisiaj Europa i Polska borykają się z usuwaniem jego skutków. Między innymi dlatego, nie tylko eksperci i opinia publiczna, ale nawet część opozycji, nawołują do „zaciskania pasa”, ograniczenia deficytu budżetowego i zmniejszenie długu publicznego. PiS chciało i planuje działania odwrotne!

Poniższe wyliczenia wskazują, że gdyby przez ostatnie lata w naszym kraju rządził PiS

mielibyśmy skutek zupełnie odwrotny.

POLSKA BYŁABY DZISIAJ BANKRYTEM EUROPY

 

****

 

Koszty wybranych pomysłów PiS w ramach

„Programu wyborczego PiS z 2007r.”

oraz

„Pakietu Antykryzysowego” PiS z 2009 roku.

I. „Program wyborczy PiS z 2007r.”

1. Ulgi w CIT na tworzenie nowych miejsc pracy. Koszt ok. 2,6 mld zł rocznie.

Koszt – 7,2 mld.

2. Likwidacja podatku Belki.

Skutek – ok. 7,7 mld zł.

3. Zahamowanie prywatyzacji

Potencjalne konsekwencje:

• w 2008r. -   1,0 mld zł,
• w 2009r. – 17,5 mld,
• w 2010r. – 22 mld zł.
• (w 2011r. - 15 mld zł)

Zmniejszenie wpływów ok. 40,5 mld zł

4. Wprowadzenie tzw. przyspieszonej amortyzacji. Koszt ok. 6 mld zł rocznie.

Koszt – 18 mld zł.

5. Dwuletnie zwolnienia z obowiązku płacenia składki ZUS dla pracodawców. Koszt ok. 1,1 mld zł rocznie.

Skutek – 3,3 mld zł.

6. Ulgi podatkowe w PIT – koszt ok. 6 mld zł rocznie.

 Ubytki – ok. 18 mld zł.

II. „Pakiet Antykryzysowy” PiS ze stycznia 2009r.

1. Zwiększenie deficytu budżetowego. Proponowano, by deficyt budżetowy zwiększyć o 7 mld rocznie.

Koszt przez 2 lata – 14 mld zł.

2. Zaproponowano dokapitalizowanie PKO BP – dokapitalizowanie kwotą 1 mld zł w postaci 10 letnich obligacji skarbowych. Rząd musiałby wyłożyć 1 mld zł, emitując na ten cel obligacje, i dodać 6 mld zł gwarancji (gwarancje udzielane przez budżet zapisuje się oczywiście po stronie wydatków).

Razem koszt - 7 miliardów zł.    

3. Utworzenie Banku Hipotecznego z Agencji Nieruchomości Rolnych: Bank miałby pozyskiwać środki finansowe z emisji listów hipotecznych, zabezpieczonych na  nieruchomościach Skarbu Państwa. Program miał mieć wartość 7 mld zł. 

Koszt -  7 mld. 

4. Rozwój budownictwa komunalnego. Zaproponowano uruchomienie programu wspomagającego gminy do wysokości 25% inwestycji w budownictwo komunalne o wartości 1 mld zł w 2009 i 2010 roku.

Koszt – 2 miliardy.

5. Odliczenie VAT przy zakupie samochodu.

Koszt przez dwa lata – 6 mld zł.

6. Obniżenie innych stawek w podatku VAT – zmniejszenie wpływów do budżetu o ok. 1,5 mld zł rocznie.

Suma -  3 mld zł.                       

7. Wdrożenie programu prac interwencyjnych i robót publicznych. Proponowana wartość programu ok. 200 mln zł rocznie.

Wydatki – ok.  400 mln zł.

8. Wprowadzenie podatku drożyźnianego. PiS zaproponowało ustawę wprowadzającą jednorazowy, coroczny, kwotowy dodatek dla emerytów i rencistów. Dałoby to koszt ok. 3,9 mld zł rocznie.

Konsekwencje -  7,8 mld zł.                       

9. Nowy rodzaj dodatku mieszkaniowego.

Prawo i Sprawiedliwości obiecywało kiedyś budowę 3 mln mieszkań, ale w „Pakiecie Antykryzysowym” już tak daleko nie poszło. Zaproponowano zmiany w dodatku mieszkaniowym – wliczanie kosztów energii elektrycznej i gazu. Łączna wartość proponowanej zmiany w dodatku mieszkaniowym wyniosłaby ok. 2,5-3 mld zł rocznie.  

Koszt w 2 latach ok. 6,0 mld zł.     

PODSUMOWANIE:

Razem, tylko te nieliczne, wybrane propozycje nowych wydatków oraz planowanych zaniechań PiS dałyby wzrost dziury budżetowej w Polsce prawie o 150 mld zł!

PiS postulował także, m.in.:

• obniżenie „realnych stóp procentowych”,
•  stosowanie „odpowiedniej polityki kursowej”,
• wprowadzenie „polityki słabego złotego”.

Są one trudno wyliczalne, a przede wszystkim były pomysłami abstrakcyjnymi w warunkach gospodarki wolnorynkowej oraz polskiego porządku konstytucyjnego, dlatego pozostawiamy je bez komentarza, podobnie, jak pomysły, by trzecią walutą świata, po dolarze i euro, nie były waluty takich potęg gospodarczych świata, jak np. Japonia, Chiny, Indie, czy Brazylia, ale… polski złoty! 

Antoni Kolasa

Dyrektor Biura Posła Adama Szejnfelda