Polskę i Izrael łączą bardzo dobre stosunki. Zarówno w przeszłości jak i obecnie oba państwa współpracowały na różnych płaszczyznach – dyplomatycznej, kulturalnej, gospodarczej, czy turystycznej. Jednakże istnieje silne wrażenie, że istniejący potencjał wymiany w tych obszarach nie jest wykorzystywany do końca. Korzyści płynące z zacieśnionej współpracy między naszym krajem a Izraelem mogłyby być o wiele większe, gdyby tę współpracę udało się przenieść na wyższy poziom. Poseł Adam Szejnfeld, interesując się współpracą Polski z zagranicą zwracał się ostatnio do rządu w podobnej sprawie, ale dotyczącej stosunków Polski z Ukrainą. Tym razem swoje pytania w sprawie Izraela skierował do Ministra Spraw Zagranicznych oraz do Ministra Sportu i Turystyki.
Polsko-Izraelska współpraca, zarówno na płaszczyźnie dyplomacji, kultury jak i wymiany gospodarczej z racji przyczyn historycznych nie jest długa, aczkolwiek jest intensywna i nacechowana zwrotami kierunku – zaznaczył poseł Szejnfeld.
Polska i Izrael zdają się iść tą samą droga rozwoju cywilizacyjnego. Oba kraje bardzo dynamicznie modernizują i unowocześniają się dążąc do zmiany jakości życia obywateli, upatrują swoje szanse w nowych technologiach i gospodarce opartej na wiedzy. Niestety, przedstawiciele społeczeństw obu krajów niewiele na ten temat wiedzą. Na kontakty międzyludzkie rzutują negatywne, często mające charakter propagandowy, stereotypy z przeszłości (przede wszystkim związane z II wojną światową) oraz wydarzenia roku 1968. Taki wizerunek ma niekorzystny wpływ na wzajemne postrzeganie obu krajów, jako potencjalnych rynków na inwestycje oraz destynacji na wypoczynek.
Istniejące stereotypy na pewno nie pomagają we współpracy między Polską a Izraelem. O ile w przypadku wymiany handlowej sytuacja nie jest aż tak zła, chociaż wciąż daleka od w pełni satysfakcjonującej (deficyt handlowy Polski), to w przypadku wymiany turystycznej konieczna jest znaczna poprawa: Turystyka między obu krajami cierpi z powodu istnienia stereotypów. Mianowicie, dla Izraelczyków Polska to głównie miejsce Holokaustu, „cmentarz narodu żydowskiego”; dla Polaków natomiast Izrael to przede wszystkim Ziemia Święta. Dlatego wyjazdy z Izraela do Polski mają głównie charakter historyczny, patriotyczny, a wyjazdy z Polski do Izraela – religijny. Ta specyfika powoduje, że nie poznaje się zróżnicowanych aspektów turystycznej, kulturowej, gospodarczej, w końcu cywilizacyjnej atrakcyjności obu krajów i nie zwiedza się różnych ich regionów, lecz koncentruje na wyrywkowym zwiedzaniu miejsc utrwalonych w świadomości społeczeństw, jako ważnych – dla Żydów z punktu widzenia ich zagłady (Auschwitz-Birkenau), a dla Polaków z punktu widzenia znaczenia religijnego (Jerozolima i Betlejem).
Należy wykorzystać szanse na zmianę istniejących stereotypów, a narzędziem do tego mogłaby być promocja Polski jako atrakcyjnego partnera dla współpracy w wielu dziedzinach. Jednakże, jak zauważa poseł Szejnfeld – nie chodzi o zmniejszenie wagi i odsunięcie na drugi plan spraw tak ważnych dla obu krajów i narodów, jak kwestie religijne i historyczne, ale wydaje się, iż przychodzi czas na zmianę priorytetów we wzajemnym postrzeganiu się Polaków i Izraelczyków. By tak się stało, po obu stronach potrzebne jest podejmowanie i realizowanie określonych programów i projektów tak państwowych, jaki i prywatnych. Być może potrzebne są także rozwiązania instytucjonalne.
W związku z powyższym poseł Adam Szejnfeld skierował swoje wystąpienia do Ministra Spraw Zagranicznych oraz do Ministerstwa Sportu i Turystyki zapytując o plany rozwoju bilateralnych stosunków między Polską a Izraelem.
Krzysztof Andrzejczak
asystent posła Adama Szejnfelda
