Poseł Adam Szejnfeld skrytykował w Parlamencie Europejskim w Strasburgu projekt budowy przez rosyjski Gazprom i zachodnioeuropejskie koncerny nowego gazociągu na dnie Morza Bałtyckiego. To projekt polityczny a nie ekonomiczny, który stanie na przeszkodzie nie tylko realizacji Unii Energetycznej, ale godzić będzie też w solidarność i wzajemnie zaufanie państw członkowskich – uważa eurodeputowany Szejnfeld. Podobne zdanie wyrazili praktycznie wszyscy uczestnicy debaty na temat budowy gazociągu Nord Stream 2, która odbyła się w dniu 9 maja br. w Parlamencie Europejskim.
- Nord Stream 2 to projekt, który nie ma podstaw ekonomicznych, narusza przepisy prawa Unii Europejskiej i prawa międzynarodowego, ale co najgorsze, uderza przede wszystkim w najważniejsze zasady budowanej przez nas Unii Energetycznej. Są to miedzy innymi: bezpieczeństwo dostaw, dywersyfikacja, i to w zakresie źródeł, dostawców, jak i dróg dostaw, konkurencyjność, równoważność oraz solidarność i zaufanie. A czego nam teraz, w tak trudnych czasach, bardziej potrzeba, jak nie solidarności i zaufania?! – mówił w Parlamencie eurodeputowany z Wielkopolski.
Nord Stream to nazwa gazociągu używanego do transportu gazu ziemnego z Rosji do Niemiec z pominięciem naturalnych krajów tranzytowych, takich jak Polska, czy kraje bałtyckie. Godzi też w interes innych krajów będących na trasie tranzytu rosyjskiego gazu, przede wszystkim w Ukrainę.
Pierwsza nitka gazociągu została oddana do użytku w 2011 roku, natomiast druga – w 2012 roku. Nowa inwestycja, tzw. Nord Stream 2, ma być realizowana przez konsorcjum złożone z firm europejskich (E.ON, BASF/Wintershall, OMV, ENGIE, Royal Dutch Shell) oraz rosyjskiej spółki Gazprom. Dzięki dwóm nowym nitkom gazociągu, które mają zostać oddane do użytku do końca 2019 roku, Rosja będzie w stanie podwoić eksport gazu do Europy Zachodniej z pominięciem krajów Europy Środkowej i Wschodniej
- Unia Europejska jest dzisiaj największym importerem energii na świecie. Dostawy z zewnątrz pokrywają 53 proc. zapotrzebowania na energię. Co więcej, sześć państw członkowskich Wspólnoty jest uzależnionych od jednego zewnętrznego dostawcy całości importowanego gazu. We wszystkich unijnych dokumentach strategicznych słusznie podkreślana jest więc konieczność doprowadzenia do znaczącej dywersyfikacji źródeł i dróg dostaw energii. Jak w takiej sytuacji Komisja Europejska może akceptować przedsięwzięcia inwestycyjne, które jeszcze bardziej będą uzależniały kraje członkowskiej, w szczególności w Europie Środowej i Wschodniej od gazu z Rosji? – retorycznie pyta eurodeputowany Szejnfeld, który nie pierwszy już raz zabiera głos na forum Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu Nord Stream 2.
W przyjętej przez Komisję Europejską w lutym 2015 r. strategii na rzecz tworzenia Unii Energetycznej za jeden z głównych priorytetów uznano wzmacnianie bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej w duchu solidarności i zaufania. Aby uodpornić Wspólnotę na zewnętrzne kryzysy energetyczne oraz zmniejszyć jej zależność od konkretnych paliw, dostawców i tras dostaw, zaproponowano szereg działań służących dywersyfikacji dostaw energii pod kątem źródeł, dostawców i tras. W dokumencie znalazło się również wezwanie państw członkowskich i przemysłu energetycznego do współpracy służącej bezpieczeństwu dostaw.
Dokument Komisji Europejski z dn. 25.02.2015r. pt. Strategia ramowa na rzecz stabilnej unii energetycznej opartej na przyszłościowej polityce w dziedzinie klimatu dostępny jest na stronie:
Mateusz Grzelczyk
Asystent Posła do Parlamentu Europejskiego Adama Szejnfelda
Bruksela – Strasburg
