W końcu marca przebywałem w Brukseli – stolicy Belgii; w mieście, w którym mieści się 850 urzędów i instytucji międzynarodowych co stawia je na drugim miejscu pod tym względem po Nowym Yorku na świecie.
Spotkania i rozmowy jakie przeprowadziłem podczas tego wyjazdu dotyczyły polityki regionalnej – flamandzkiej, krajowej – belgijskiej i polskiej oraz europejskiej na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw, a także spraw związanych z integracją europejską. Zapoznałem się także z działalnością NCMV International – największej belgijskiej organizacji rzemieślników, kupców, przedsiębiorców i przedstawicieli wolnych zawodów działającej na rzecz małych i średnich przedsiębiorstw oraz wygłosiłem na seminarium akademickim odczyt pt. ’’ Małe i średnie przedsiębiorstwa w Polsce wczoraj, dziś i jutro ”. Na konferencji tej przemówienia wygłosili także : Eric Van Rompuy – Minister Gospodarki, Małych i Średnich Przedsiębiorstw, Rolnictwa i Środków Przekazu; Jan Wojciech Piekarski – Ambasador Polski w Belgii; Willy F. Verhelst – Konsul Honorowy RP we Flandrii oraz Jan Steverlyck – Dyrektor Generalny NCMV.
Poza szczegółowym zapoznaniem się z działalnością NCMV, bardzo ważne i cenne okazały się rozmowy, jakie przeprowadziłem w Parlamencie Europejskim i Komisji Europejskiej, w Parlamencie Federalnym i Flamandzkim oraz w poszczególnych ministerstwach. Pozwoliły one zapoznać się nie tylko z aktualną sytuacją gospodarczą Belgii, ale także ,, rzuciły odrobinę światła ’’ na zbliżający się proces integracji z Unią Europejską.
Dzisiaj więc parę słów o samej Belgii, zwłaszcza, ze kraj ten kilka lat temu zakończył reformę administracyjną, zgoła odmienną niż planowana w Polsce, co może być dla wielu interesujące.
Belgia jest niewielkim państwem o obszarze 30.521 km2 i ludności wynoszącej ok. 10 mln, w tym 55% to Flamandowie, 44,4% Walonowie i 0,6% Belgowie mówiący po niemiecku. Ustrój panujący w tym kraju to monarchia konstytucyjna ( parlamentarna ), organem ustawodawczym jest dwuizbowy parlament o czteroletniej kadencji, a władzę wykonawczą sprawuje rząd z premierem na czele.
W 1963r. wyznaczono w Belgii granice językowe i tak powstał obszar niderlandzko-, francusko- i niemieckojęzyczny oraz dwujęzyczny obszar Brukseli. W 1970r. Konstytucja uznała trzy wspólnoty, trzy regiony i cztery obszary językowe, a w latach 1980 i 1988 nastąpiły kolejne przekształcenia, skierowane na formowanie regionów. Trzecim etapem reformy był rok 1993 – Konstytucja potwierdziła pełnomocną strukturę państwa federalnego z bezpośrednio wybieranymi Radami ( Parlamentami ) Regionalnymi. Belgia stała się więc państwem federalnym.
Obecnie Belgia federalna rozróżnia dwa rodzaje państw członkowskich: trzy wspólnoty i trzy regiony. Każdy z nich ma swój własny rząd i parlament, przy czym Flamandowie połączyli Radę i rząd Regionu Flamandzkiego i Wspólnoty Flamandzkiej w jedno, dzięki czemu w Belgii faktycznie mamy do czynienia tylko (!) z sześcioma rządami i sześcioma parlamentami. Oprócz tego oczywiście podział administracyjny przewiduje jednostki lokalne, którymi są gminy i prowincje.
Państwo federalne obejmuje cały obszar kraju i wszystkich mieszkańców, a do jego obowiązków należy utrzymywanie porządku i bezpieczeństwa publicznego obrona kraju, sądownictwo, bezpieczeństwo socjalne obywateli, polityka zagraniczna, polityka pieniężna i podatkowa oraz tworzenie zasad ekonomiczno-gospodarczych. Regiony zaś, odpowiadają za finansowanie gmin i prowincji, opiekę zdrowotną, kulturę i oświatę, politykę mieszkaniową, rolnictwo i ochronę środowiska naturalnego oraz środowiska życia, sprawy rozwoju gospodarczego, a nawet współpracy międzynarodowej.
Wydaje się to wszystko bardzo skomplikowane, chyba bardziej niż to co chcemy uczynić u siebie, lecz życie pokazuje, że system ten działa, co oczywiście nie oznacza, że bezkonfliktowo.
Adam St. Szejnfeld
