„Święta, święta i po świętach” zwykło się mówić w Polsce. Ale to nie jest tylko takie sobie powiedzonko. My w Polsce naprawdę tak się zachowujemy. Ludzie mają swoje chwile przemyśleń, refleksji, zadumy nad życiem swoim i innych. Są różne momenty, które nas do tego nastrajają. Pogrzeby i urodziny, komunie i wesela, święta… Niestety, rzadko chwila refleksji trwa długo, a jeszcze rzadziej zaduma kończy się wnioskami i postanowieniami na przyszłość. Cóż, brutalne życie być może jest silniejsze od ideałów i celów większości z nas. Jednak nawet, jeśli takie usprawiedliwienie jest uprawnione w stosunku do „zwykłego” człowieka, to już raczej nie, jeśli mówimy o człowieku „publicznym”. Duchowny, działacz społeczny, dziennikarz, polityk lokalny, czy krajowy – są to ludzie, którzy swoim życiem oddziałowują bowiem nie tylko na los swój i swoich bliskich, ale też na znacznie szersze otoczenie. Duchowni, działacze społeczni, publicyści, dziennikarze, artyści, wreszcie politycy, wszyscy oni kreują polską rzeczywistość oraz mentalność społeczną. Refleksje więc tych ludzi, nawet ich własne, prywatne, powinny jednak kończyć się czymś więcej, niż ulotnym zadumaniem się.
Głupota i partykularyzm – to są cechy ludzi, które we mnie wywołują najgorsze odczucia. I to są też cechy, których ludziom wybaczyć nie potrafię. Głupiec bowiem powinien działać wyłącznie na „własne ryzyko” i nie powinien tym ryzykiem obarczać reszty społeczeństwa, natomiast chciwości nie wolno wybaczać nikomu, a w sposób szczególny należy ją tępić wszelkimi sposobami wśród ludzi życia publicznego. W Polskiej polityce niestety jest zbyt wielu głupców i zbyt wielu pazernych, chciwych ludzi, kierujących się li tylko swoim partykularnym interesem. Jedni i drudzy nie mogą dobrze służyć społeczeństwu i krajowi. Czy mam jakieś wyrzuty w stosunku do siebie? Tak, niekiedy tak. Nie potrafię skutecznie walczyć z głupotą i partykularyzmem w polityce.

Adam Szejnfeld
Poseł Platformy Obywatelskiej

http://szejnfeld.sejm.pl