Polska gospodarka nie poddaje się zaklęciom kapłanów opozycji, którzy już piąty rok wróżą nam srogą katastrofę w postaci rychłego załamania gospodarczego. Póki co nic takiego się nie dzieje, a jeśli strefa euro w końcu podniesie się z ciężaru długów swoich południowych członków, to może uda nam się przejść przez zawieruchę ostatnich lat w miarę suchą nogą. Przed całą Europą nie łatwe miesiące, ale Polska gospodarka już nieraz pokazała swoją odporność na zewnętrzne zawieruchy. Duża w tym zasług dobrego programu gospodarczego rządu z jednej strony oraz sprawności i umiejętności polskich przedsiębiorców z drugiej strony.
Musimy pamiętać jednak, że nic nie jest dane raz na zawsze i jeśli chcemy utrzymać koniunkturę, to nie możemy biernie patrzeć na rozwój wypadków. Ulgę powinniśmy przynieść zwłaszcza przedsiębiorcom, zwłaszcza małym i średnim, którzy nie dość, że niekiedy borykają się z mniejszym popytem, to zmagać się muszą również z nieprzyjaznymi przepisami i zatorami płatniczymi. Kilka takich zatorów potrafi rozłożyć na łopatki nawet najprężniej działającą firmę. Dlatego w zeszłym miesiącu zaproponowałem kolejną zasadniczą zmianę, tym razem polskiego prawa podatkowego (CIT, PIT, VAT) mającą na celu likwidację patologii zatorów płatniczych.
Łańcuchy zatorów są skutkiem braku realizacji świadczeń wzajemnych między kontrahentami, lub występowania znacznych opóźnień w zakresie regulowania w określonym terminie należności za dostarczane towary lub usługi. Negatywnym efektem tego patologicznego zjawiska jest kredytowanie przez przedsiębiorcę (wierzyciela) swojego nieuczciwego kontrahenta (dłużnika), ale jednocześnie także i samego państwa, bowiem mimo, że przedsiębiorca nie otrzymał jeszcze zapłaty za swoje towary lub usługi, to zmuszony jest zapłacić państwu m.in. podatek dochodowy (CIT, PIT) oraz podatek od towarów i usług (VAT).
Pomysł ze zlikwidowaniem zatorów płatniczych powinien niewielkim kosztem ale radykalnie poprawić płynność finansową przedsiębiorstw, nie powodując jednocześnie uszczerbku dla budżetu. Przedstawione rozwiązania mają na celu wprowadzenie prawa do obniżenia obowiązku podatkowego przez przedsiębiorcę, który nie dostał zapłaty za dostarczone przez siebie towary lub usługi. Jednocześnie występowałby obowiązek podniesienia zobowiązania podatkowego wobec przedsiębiorcy, który otrzymał fakturę, ale za nią nie zapłacił.
W przypadku wierzyciela ma być to prawo do korekty, z którego będzie mógł ale nie musiał skorzystać, natomiast w przypadku dłużnika ma być to jego obowiązek. Co ważne, prawo podatkowe będzie reformowane bez wprowadzania zmian do prawa cywilnego. Uchronić to ma przedsiębiorców przed ingerencją w ich konstytucyjne prawo swobody umów. Korekt zobowiązań podatkowych przedsiębiorcy będą mogli dokonywać na bieżąco, w ramach okresu rozliczeniowego uwzględniając tak całkowitą spłatę jak i tylko częściową należności wobec siebie. Mechanizm korekt w przypadku wszystkich trzech ustaw ma mieć zastosowanie po upływie 30 dni od terminu przewidzianego na zapłatę za wystawioną fakturę.
Oczywiście myliłby się ten, kto myśli, że możemy stać się potęgą gospodarczą dzięki jednemu, choćby najbardziej rewolucyjnemu pomysłowi. Ale może się tak stać dzięki dziesiątkom, a nawet setkom małych i większych, starannie podejmowanych kroków we właściwym kierunku. Dlatego ciągle podejmuję nowe wyzwania i zgłaszam kolejne propozycje zmian deregulacyjnych. Wierzę, że ta ostatnia inicjatywa dotycząca zatorów płatniczych, to jeden z tych większych, bardziej znaczących kroków, który sprawi, że prowadzenie firmy będzie w Polsce łatwiejsze. Biznes musi przestać bowiem być areną walki, gdzie wygrywają bardziej cwani, a stać się przestrzenią, w której o sukcesie decyduje ciężka praca, uczciwość i atrakcyjna oferta.
Adam Szejnfeld
Poseł na Sejm RP
