Rząd podjął uchwałę w sprawie „Polityki energetycznej Polski do 2030 r.” przyjął też Raport na temat szacowanych kosztów realizacji polityki energetycznej Polski do 2030 r. Realizacja polityki energetycznej ma zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne kraju, przy zachowaniu zasady zrównoważonego rozwoju. Polityka ta wpisuje się w priorytety „Strategii rozwoju kraju 2007-2015” i odpowiada celom odnowionych: Strategii Lizbońskiej i Strategii Zrównoważonego Rozwoju Unii Europejskiej.
Podstawowe kierunki polskiej polityki energetycznej do 2030 roku:
Poprawa efektywności energetycznej. Zapewni ją m.in. ustawa o efektywności energetycznej. Jest ona priorytetem – od niej zależy realizacja wszystkich celów polityki energetycznej. Chodzi o to, aby polska gospodarska rozwijała się bez wzrostu zapotrzebowania na energię i zmniejszała swoją energochłonność do poziomu krajów „UE–15”. Założono, że w większym stopniu będzie wykorzystywana wysokosprawna kogeneracja (skojarzone wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej) do produkowania energii. Zaplanowano dwukrotny wzrost produkcji energii elektrycznej wytwarzanej w tej technologii. Niezbędne będzie dążenie do zmniejszenia strat sieciowych w przesyle i dystrybucji, co oznacza konieczność zmodernizowania obecnych i budowę nowych sieci oraz wymianę transformatorów. Ma się też zwiększyć efektywność wykorzystania energii, w czym pomogą kampanie informacyjne i edukacyjne. Przewidziano obowiązkowe stosowanie świadectw charakterystyki energetycznej dla budynków i mieszkań, a także oznaczanie energochłonności urządzeń i produktów. Inwestycje energooszczędne będą wspierane kredytami preferencyjnymi oraz dotacjami ze środków krajowych i europejskich.
Wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii. Niezbędne będzie racjonalne i efektywne gospodarowanie złożami węgla kamiennego i brunatnego. Ze względu na wyczerpywanie się jego zasobów zaplanowano rozpoczęcie eksploatacji nowych złóż i ich ochronę przez ujęcie w planach zagospodarowania przestrzennego kraju. W przypadku gazu ziemnego konieczna będzie dywersyfikacja dostaw. Chodzi o budowę systemu przesyłowego umożliwiającego dostawy z kierunku północnego, zachodniego i południowego. Prowadzona będzie polityka taryfowa, która zachęci do inwestowania w infrastrukturę liniową (przesył i dystrybucja). Zbudowany zostanie terminal do odbioru gazu skroplonego (LNG). Realizowane będą inwestycję umożliwiające większe wydobycie tego surowca w Polsce. Przewidziano zwiększenie dywersyfikacji źródeł dostaw ropy naftowej oraz budowę magazynów na ropę i paliwa płynne, zapewniających ciągłość dostaw w sytuacjach kryzysowych. Zbudowane zostaną rurociągi do transportu ropy z regionu Morza Kaspijskiego. Zaplanowano rozbudowę i budowę magazynów na ropę i paliwa płynne (magazyny kawernowe, tj. podziemne; bazy przeładunkowo-magazynowe). Niezbędna będzie rozbudowa istniejących mocy wytwórczych w energetyce. Zachowanie bezpieczeństwa energetycznego będzie wymagać odtworzenia i zbudowania nowych linii elektroenergetycznych, umożliwiających wymianę energii z krajami sąsiednimi. Przewidziano modernizację sieci przesyłowych i dystrybucyjnych. Skarb Państwa utrzyma większościowy pakiet akcji w PGE Polska Grupa Energetyczna SA oraz kontrolny w spółce Turon Polska Energia SA. Minister gospodarki będzie sparował nadzór właścicielskiego nad PSE Operator SA.
Dywersyfikacja struktury wytwarzania energii elektrycznej. Naprzeciw tym oczekiwaniom wychodzi energetyka jądrowa, która oprócz braku emisji dwutlenku węgla, zapewnia niezależność w pozyskiwaniu energii. Najważniejsze będzie zatem przygotowanie infrastruktury dla energetyki jądrowej i zapewnienie inwestorom warunków do wybudowania i uruchomienia elektrowni jądrowych działających w oparciu o bezpieczne technologie. Wszystkie te przedsięwzięcia powinny zyskać akceptację społeczną i być realizowane z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa. Przygotowany zostanie program wprowadzenia energetyki jądrowej w Polsce. Przeprowadzone zostaną analizy lokalizacyjne dla elektrowni jądrowych i składowiska odpadów promieniotwórczych. Przewidywana jest budowa zaplecza szkoleniowego i naukowo-badawczego. Przyspieszony zostanie proces kształcenia kadr dla instytucji związanych z energetyką jądrową.
Rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energi.
W 2020 r. ze źródeł odnawialnych powinno pochodzić 15 proc. energii produkowanej w Polsce, nasz kraj powinien mieć 10 proc. udział biopaliw w rynku paliw transportowych i znaczące wykorzystanie biopaliw II generacji. Realizacja tych zamierzeń wymaga m.in. utrzymania mechanizmów wsparcia dla producentów energii elektrycznej pozyskiwanej ze źródeł odnawialnych (OZE) i zachowania obowiązku stopniowego zwiększania udziału biokomponentów w paliwach. Niezbędne będzie także utrzymanie zasady zwolnienia z akcyzy energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych i wsparcie budowy nowych jednostek OZE. Kontynuowany będzie „Wieloletni program promocji biopaliw i innych paliw odnawialnych w transporcie na lata 2008-2014”. Rozwój tej energetyki oznacza również większą niezależność od importu, niewielką lub zerową emisję zanieczyszczeń, a także rozwój słabszych ekonomicznie regionów, ale bogatych w zasoby energii odnawialnej.
Rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii. Chodzi głównie o zwiększenie konkurencji między dostawcami paliw i energii, co powinno przeciwdziałać nadmiernemu wzrostowi ich cen. Aby osiągnąć ten cel przewidziano m.in. ułatwienia przy zmianie sprzedawcy energii elektrycznej i gazu oraz wprowadzenie rynkowych metod kształtowania cen na te produkty. Zakłada się też, że najubożsi będą chronieni przed skutkami wzrostu cen.
Ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko. Przede wszystkim konieczne będzie ograniczenie emisji: dwutlenku węgla, gazów cieplarnianych i pyłów. Dlatego przewidziano wspieranie rozwoju czystych technologii węglowych, w szczególności wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. Ważne będzie także gospodarcze wykorzystanie odpadów oraz ochrona wód powierzchniowych i podziemnych.
12.11.2009r.
